فات وقت كبير مكتبتش هنا حاجه ..
يمكن شغلتنى الحياه .. والظروف اللى بتمر بيها البلد
وسدة النفس - وحزن الحزن اللى احنا فيه
بس يمكن اللى جابنى هنا بصيص الأمل اللى بشوفه فى عيون بودى ابنى
ان بكره هيبقى أحلى لو اتمسكنا بكل حاجه بنحبها ومفرطناش فيها
كل يوم بتعلم حاجه جديده وبشوف اللى فات بشكل تانى
المواقف بشكل تانى - الأشخاص بشكل تانى
مش هقول اكتمل النضج العقلى لى لدرجة انى اقدر احكم على الأشياء بالحكمة الانسانيه المطلقه
بس فعلاً حاسه انى مريت بمرحلة من النضج خلتنى اشوف ان كل شيئ وحش عدى فى حياتى كان حاجه جميله اتعلمت منها ووصلت بيها للأجمل والأحسن واتلاشى بيها الوحش ، شفت ان تفكيرى كان قاصر فى وقت ما لما وقفته على بشر بكل سذاجه ، وعرفت ان الاعتماد على النفس هو مفتاح النجاح واستحقاق الحياة ،
حب النفس مهوش خطيئة ، حب النفس فى حدود المعقول قمة المثالية ،
لما تحب نفسك هتحافظ عليها ، هتسعدها
فى حدود دينك وعقيدتك .. حتى لا يتحول حب النفس لأنانية وانحلال
حبك لنفسك هيعرفك مين بيحبك ومين لا ، هيخليك متستناش من غيرها انه يعطيك
فى كلام كتير عايزه اكتبه بس جايز وقتى مبقاش يسمح ..
اكيد لسه عندى اللى يستاهل انى اكتبه
دمتم بود
