ام الولاااااااااا عبده

مساء الخير

انا جايه النهاردة من الكليه وطالعه زرابينى

ومخنوقه لأنه كان يوم ما لوش لازم ولا كان فى محاضرات ولا نيله

نقلونا مبنى تحت الانشاء مش يرضى الشحاتين يتتاووا فيه

مفيش مايك حتى الدكاتره مقريفين

ويقولوا الكلمتين ويطفشوا

قال والدكتورة داخله تقولى عايزين بحث

بحث ايه فى اليوم الى ممنوش لازمه ده

واحنا اصلا لسه مخدناش حاجه

ولا فاهمين حاجه

كان نفسى ادخل كده اقولهم وسعوا نفسى اقول للدكتوره كلمتين

وسع وسع وسع

" بلا نيله "

كتكم نيلة بليتوا البلد

واليوم طالب معايا عياط

ضيعوا منى وقت

وانتوا طبعا عارفين وقتى قد ايه يسوى دهب

من الاخر

وانا راكبة القطر رايحه الكلية يعنى الصبح

سمعت حكايه هى الى روقت دمى شويه

قال ايه

ام الولا عبده " فى يوم كانت ضيفه عند ناس فى المنوفيه "

المهم كان مفروض انها تطلع تنام عند قرايبها الى هناك

قعدوها فى البيت الى فوق

هى طلعت ولسه هتنام

بدأ فيلم الرعب

دخلت عليها واحده شعرها ابيض طوييييييييييييييييييييل

ام الولا عبده عرفت انهاااااااااااااااااااااا

انهاااااااااااااااااااا

انهااااااااااا

عفريته

ودور الضحك

مسكت ام عبده شعر العفريته ونزلت فيها ضررررررب

طااااااااااااااخ طييييييييييييييييخ طووووووووووووخ

وفى نص الفلم كل المستمعين ميتين من الضحك

ومحدش مصدق

يحلف عبده ان امه عملت كده فعلا فى العفريته

وبعد ما اديتها العلقه السخنه

قالت اعوذ بالله من الشطان الرجيم

العفريته اتحرقت قدامها

أم عبده طبعا جوزها كان بعتبرها زى اى زوجه

دلوقت ام عبده فى البيت اهم من اى حاجه

ام عبده ضد العفاريت

ههههههههههههههههههههههههههه

انا طبعا كل ما افتكر الموقف ده جوايا بموت من الضحك

ويمكن هو الى هون عليا ومخلانيش اعيط النهارده على وقتى الى ضاع ده

قال يعنى ورايا الديواااااااااان

انا بقا على مشارف ازمة نفسيه جامده

محتاجه اصحاب يا ناس اصحاب محسش بالخوف منهم

اصحاب مش عاديين زى الى كل يوم بشوفهم فى الكليه وبراها

عايزة ناس هاديه عينيهم طيبه زى عينيا

ناس يغيرونى يطمنونى ان الدنيا لسه بخير

لأنى بقيت بخاف اكتر من لاول